බැටළුවෝ

“ආලෝක, ඔන්න ඔයාගෙ වොලට් එක ගන්න හරිද! නැත්නම් මෙයා පාර්ටි දීලා අන්තිමේ අපිට ගෙවන්න වෙයි.” 

සමහර ගෑනුන්ගේ කටහඬවල් හිසේඇම්ම ඇතිකරවන තරම් ඉහළ තානයකින් ඇහෙන්නේ. ඒ මදිවට හිකිහිකි ගෑවිල්ල. උන්ට තියෙන්නෙ බටනලා වගේ හීන්වෙච්ච උගුරුදඬු වෙන්න ඕනෙ.

රාජ්‍ය ආයතනයක ප්‍රධානියෙක් උනානම්, එහෙම නැතත් සාම්ප්‍රදායික ප්‍රධානියෙක් උනානම් මටත් තිබුණා මේසෙට මිටිගුලි පහරවල් දෙකක් ගහලා මුන් සේරෝම නිස්සද්ද කරන්න. එහෙම උනානම් මේ රිපෝර්ට්ස් ටික නිවීහැනහිල්ලේ බලලා ඉවරයක් කරන්නත් තිබුණා.ඇත්තම කියනවනම් ලෝකෙ මීට වඩා සැනසිලිදායකව දැනෙන්න තිබුණා.

ඒත් කෑකෝගැහිල්ල හෙමින් අඩුවෙලා ගියා. කියුබිකල් එකේ දොර යන්තම් ඇරිලා බව මම දැක්කෙ ඒ වෙලාවෙ. හත්වලාමෙ, මේ වටේටම තියෙන්නෙ හඬ-වරන වීදුරු බව මට අමතකවුණේ කොහොමද! මනුස්සයෙකුට ඒ තරම් ලේසියෙන් දේවල් අමතක වෙන්න පුළුවන්ද?

බෙල් එකක් ගහලා දොර වහන්න කෙනෙක් ගෙන්වා ගන්නෙ සාම්ප්‍රදායික බොස්ලා. අපේ කම්පනි එකේ තේමාවම “සාම්ප්‍රදායෙන් ඔබ්බට” කියන එක. මමම අනුමත කරපු තේමාවක් නිසා මට මේ පුටුවෙන් බැහැලා දොර ගාවට ඇවිදින්න වෙලා.

දොර පියන අදින්න අත දිගුකරනකොටමයි මම ඒක දැක්කෙ.

ලුමිනස් රෝස පාට අඩි උස සපත්තු දෙකක්!

තත්පරයක් ගතවෙන්නත් කලින් මම බිමට නැමිලා ඒ සපත්තු ජෝඩුව දෝතින්ම බදාගෙන හිටියා. 

මද තිගැස්මකින් ඔළුව උස්සලා හතරවටේ බැලුවේ එකෙක් හරි, වැරදිලාවත් බලාගෙන ඉන්නවද කියලා සැකයක් හිත ඇතුළෙ දෙමෝලෙ පිටිකොටන්න පටන්ගත්තු නිසා. දකුණු කෙළවරේ වීදුරු බිත්තිය ඇතුළේ උන්න රන්මාළු  උන්ගේ පාඩුවේ බිත්තිය පුරා ඉහළපහළ පීනනවා. මාළු කියන්නේ හිත ඒකාත්මික කරවන ආරම්මණයක් කියලා කිව්වෙ ගොඩනැගිල්ල සැලසුම් කරපු එළු රැවුලා. එළු රැවුලා නොදන්නව උණාට ගෑනු සපත්තු ජෝඩුවක් කියන්නේ මාළු ටැංකියකට වඩා විජ්ජා බලයක් තියෙන ආරම්මණයක්.

මම කියුබිකල් එකේ දොර වහන්න කලින් ආයෙමත් හැරිලා බැලුවා. විවේක කාමරයේ දොර ළඟ එල්ලා තිබුණ හැමොක් තොටිල්ල උඩ ඉඳගෙන බටර් පාට ටෙඩි වලහෙක් මා දිහා ඇස් ඩොගිත්තාගෙන බලන් උන්නා.

මම සපත්තු දෙක නැහැයට ලං කළා. සිහින් කෝමාරිකා කුයිලක් නැහැපුඩු අතරේ සක්මනක. ගුප්ත සුවඳක්. පෙරදිග සුවඳක්.අත්දෙක සපත්තු ඇතුළට ඔබාගෙන බෙල්ල වටේ යන්තම් මසාජ් කරගන්න ආශා හිතෙන විදියේ සුවඳක් ඒක. දැනටමත් මම ඇතුළතින් දැල්වෙන්න පටන් අරන්. ඒත්, දැල්වීම සම්පූර්ණ වෙන්න කලින් මම සපත්තු ජෝඩුව කබඩ් එකක් ඇතුළට එබුවා.

“ඊයියා අමෝදි අර පුඩින් එකේ තිබිච්ච ස්ට්‍රෝබෙරි කෑලි අහුල අහුල බෙදාගත්තා. ඉතියෝපියාවෙන් ඇවිත් කියල හිතන්න ඇති!” 

කෙල්ලන්ට මේ ඇඟ හිරිවැටෙන උච්ච ස්වර නැතුව හිත නිවන මන්ද්‍ර ස්වරයෙන් කතා කරන්නම බැරිද? වයි ජෙනරේෂන් එක කියන්නේ නාහෙට නාහන බැටළු රැළක්. හැබැයි කලට වෙලාවට ලොම් කපාගන්නනම් පුළුවනි. 

“තොපි හින්දා තමයි මට අර ඉරානියන් කෙල්ලගෙන් මොබයිල් නම්බර් එක ඉල්ලගන්න බැරි වුණේ.” 

ඒත් එක්කම ඇහෙන කොස්සන් හිනාවක ඉරානියන් කෙල්ල ගිලිලා ගියා. බටර්පාට ටෙඩි වලහා පියාඹලා ගිහින් මේසයක් උඩට ‘තඩ්’ හඬින්පතිත වෙන හැටි විනිවිද පෙනෙන සිහින් වීදුරු තීරුව අතරෙන් පෙනුනේ යන්තමට. ආයෙමත් කොස්සන් හිනා හඬ.

“කවුද මගේ ෂූස් දෙක ඉස්සුවේ. වගීස! ඔයා තමයි ඔහොම වැඩක් කළොත්. !!"

"ආලෝක ඔයා මොකද හිනාවෙන්නෙ? කියනවා. ඔයා නේද හැංගුවේ?”

එතකොට මම නමයේ පන්තියේ. එයා කිරි සුදුපාට උල් සපත්තුවෙන් පෑගුවේ මගෙ සෙරෙප්පු කකුල. ඕනෑම සාමාන්‍ය කොලු ගැටයෙක් වේදනාවෙන් බෑඟිරි තියමින් දෙකට නැමිලා කකුල බදාගන්න අවස්ථාවක මම ඇස් පියාගෙන ආයෙමත් ආයෙමත් ඈට පෑගුණා. ගෑනු සපත්තුවලට පෑගෙන්න තියෙන ආශාව පිළිකාවක් වගේ මගේ සෛලයක්, සෛලයක් ගානේ පැතිරෙන්න වුණා. නහරයක්, නහරයක් ගානේ වැතිරෙන්න වුණා.

මම නීරස කළු පිරිමි සපත්තු ජෝඩුව ගලවලා ඇඳ යටට තල්ලු කළා. ටයිගැටය ලිහිල් කරමින් මෙට්ටය මතට කඩා වැටුණා. ලුමිනස් රෝසපාට සපත්තු දෙක ගෙදර ගේන්න අමතකවුණ එක හැබෑ අපරාධයක්! සාප්පුවලින් එන සපත්තු ජෝඩුවලින් හමන හම් සුවඳ වගේ නෙමෙයි ගෑනු පතුල්දෙකකින් ගැබ්බර වෙලා උන්නු සපත්තු ජෝඩුවකින් එන කෝමාරිකා කුයිල!

කොක්ටේල් පාටියකින් පස්සෙ ගෙදර ආපු දිලිසෙන දම්පාට තනි සපත්තුවක් මගේ වම් කලව දිගේ ඉහළපහළ යන්න ගත්තා. රත්තරන් පාට මනාලී සපත්තු ජෝඩුවක් පපුව උඩ වැතිරිලා රෝම කූප ඇද ඇද ඒ ගැන නෝක්කාඩු කියනවා. ඇලපත දිගේ ඉහළ නගින්න හදන්නේ අලුත් සැම්පළේ සුදු බාලිකා සපත්තු ජෝඩුවක්.

ඉන් පස්සෙ මං ගැස්සිලා ඇහැරුණා.

සීතල කාමරය ඇතුළෙ හුවමාරු උණේ උණුසුම් අදහස්. බැටළුවො වුණත්, වයි ජෙනරේෂන් එක බොහොම උද්‍යෝගිමත්. වැදගත්ම දේ උන් තවම සපත්තු දානවා. 

“ඔයා ඔහොම කිව්වට ට්‍රෙන්ඩ් ලයින්ස් දිහා නොබල අපිට එකපාර උපකල්පන වලට පනින්න බැහැ.”

“ඒක හරි. ඒ විස්තර ටික ඇති කබඩ් ලාච්චුවේ.” මම සර්ප ආකෘතියක් සිර කල වීදුරු බරුව දකුණතේ පිටි අත්ලෙන් මේසය මත ඒ මේ අතටපෙරළන අතරේ වමතින් සීනුව නාද කළා.

'ටිව්හෝයි! ටකස් ටක්ටකස් ට්ලන්ක්' 

හඬ ඇහුණ අතට ඔළුගෙඩි දහනමයක් හැරවුණා. විසිවැනියා; මම උන්නේ කලබගෑනියට හරි කෙළින් මුහුණලා ඇති ආසනයක.

කැඩුණ ස්පීකර් හිසක්, ඩීවීඩී රාක්කයක් සහ ලුමිනස් රෝස පැහැ සපත්තු ජෝඩුවක් වැටුණ වැටුණ තැන්වල ඔහේ දිගාවෙලා හිටියා.

“කාගෙද මේ සපත්තු ජෝඩුව?”

සාමාන්‍ය බොස් කෙනෙක්ගේ සාම්ප්‍රදායික ගිගුරුම් හඬක් එක්ක මම වගේ කෙනෙක් කැරකෙන පුටුව පිටුපසට තල්ලු කරලා නැගිට්ටා.

*******************

ඊළඟට වුණ දේ බොහොම සරලයි. ශීත කාමරයේ මමත්, රෝස සපත්තුකාරියත් මුහුණට මුහුණලා වාඩිවී උන්නා. සපත්තු හොරකම් කළේ කවුද කියලා තමන් නොදන්නා බව කඳ සෘජුව තබා ගනිමින් බොහොම විශ්වාසයෙන් යුතුව ඈ කියා හිටියා.

“දරුවෝ, මේක කළේ විහිළුවට විතරක් වෙන්න බෑ!” මම නිවුනු ස්වරයෙන් කිව්වා.

“මේක කළේ කවුරු වුණත්, මෙක නිකම්ම නිකම් විහිළුවක් කියලා අමතක කරන්න පුළුවන් දෙයක් නෙමෙයි.” 

දොරට එපිටින් ඇහෙන්නේ බොහොම සැනසිලිදායක මන්ද්‍ර තානයක කටහඬක්. කෝමාරිකා කුයිල අහිමිවීම සෑහෙන පාඩුවක් තමයි. ඒ වුණාට, බැටළු හමක් පොරවගත්තු වෘකයෙක් ගැන හිතමින් බයෙන් බිරන්තට්ටු වෙලා ඉන්න බැටළු රැළක් පාලනය කරන එක බොහොම පහසුයි.

~ ඉ ව ර යි ~