මේ ඉන්දියන් සාගරයේ අමුතු ඇටය ය. නහය උඩින් වතුර ගියත් ඇඟිලි තුඩු වලින් හිටගෙන උඩ පැන පැන ජෝගි දමන පට්ට අභිමානවත් ජාතියක් වෙසෙන අමුතු ඇටය මේකය.
ස්වාධීනත්වය කියන වචනය සිංහල හෝඩියෙන් අහක් කල යුතු බව අපි උදක්ම අපේක්ෂා කරනවා ය. ඇත්තටම ඔය "ස්වා" අකුරු දෙක බල්ලෙක්ගේ අධෝමුඛයේ ගසා "දීනත්වය" ලැමිනේට් කර හන්දියක් හන්දියක් ගානේ එල්ලනවාට අපි පට්ට මනාපය. කොහොමත් මාර අභිමානවත් රාජාණ්ඩු ආතල් පිරී ඉතිරී ගිය අතිශය ප්‍රෞඩ ඉතිහාසයකට උරුමකම් කියන අපේ කශේරුකාවල රබර් මිශ්‍රිත බව ජාන විශ්ලේෂණයක් කලොත් සාක්කිත් එක්කම බලාගන්නට පුලුවන් ය.
අපි වැඩිපුරම ආසා කරන්නේ රජකතා බලන්නය. මේ දවස්වල නැගලාම යන ට්‍රෙන්ඩ් එකත් රජ කතාය. පර සතුරු උවදුරු රටෙන් අතුගා දැම්මාට පස්සෙන් පහු රජා කිරිකිරියේ දිලිහෙන ඇලුමිනියන් කඩුව අරගෙන ඉස්ටේජ් එකට නගිනකොට ඇත්තමයි අපිට චූ යන තරම් ආතල් ය. ආතල් වැඩිකමට සටන් බිමේදි පතුරු ගිය බර කඩු කොපුවේ දමාගෙන ඉස්ටේජ් එක පිටුපස ඉන්න රණවිරුවෝ ගැන හාංකවිසියක් අපිට මතකක් නැතිය.
අනේ ඉතින් අපිට පාන් ද? එළාරව පරද්දා රට එක්සේසත් කලේ දුටුගැමුණුය කියද්දී ඉස්කෝලෙ උළු උඩ යන්න චියර් එක දුන්නා මිසක ඒ කාලෙත් දුටුගැමුණු ඕක කලේ තනි සුලැඟිල්ලෙන්දැයි අහන්නට තරම් මන්ද මානසිකත්වයක් අපිට නම් තිබුනේම නැති ය.
අපි කොහොමත් නාට්ටි බලන්න පට්ට ලැයික් ය. හතට සාලේ සෝෆාවට බර දී හරිබරි ගැහුනාට පසු දහයමාර වෙනකල් පස්ස කෙලින් කරන්න අපි මාර අකමැතිය. ඇත්තටම ඒ අපි මෙගා නාට්ටිවලට ඇති පරම පිවිතුරු ප්‍රේමය නිසාමය. අපිට ප්‍රසන්න විතානගේ කිච ය. ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි චාටර්‍ ය. උන්දලාගේ නාට්ටි වලින් කරන්නේ මොළේ හාරන එකය. මොළේ හාරද්දි අපිට රිදෙනවාය. අපිට ඕනා බත්ගුලිය උගුරෙන් පහළට යවාගන්නත්, පොප්කෝන් එකක් හපාගන්නත් ගටක් සපයන මෙගා පත්තරයක් විතරමය.
අපේ මේ මනාපය අවබෝධ කරගත්තු බොහොමයක් මීඩියා මහතැන්ලා දැන් උදේ පිරිතේ හිට රෑ ජාතික ගීය දක්වාම පෙන්නන්නේ නාට්ටි විතරමය. වෙනකක් තියා ඒ චැනල්වල නිවුස් ද නාට්ටි ය. ඉඳහිට නාට්ටි නිවුස් වෙන වෙලාවලුත් පහුගිය දොහක දැකගන්නට පුලුවන් විය. ඒ කියන්නේ අපිට උවමනා ආතල් එක ඕනෑවටත් වැඩියෙන් ලැබෙනවා කියන එකය.
හැබැයි ඔය සේරටම වඩා අපිට ෆන් එකක් ලැබෙන්නේ බොලිවුඩ් කෑලි දකිනකොටය. අපේ අයියලා ජැකලින් නංගිට මාර ලවු ය. ඉටි රූපෙ වගේ නංගි ඉස්ටේජ් එකට වඩිනකොට ලොවෙත් ෆන් ය. ප්‍රේම ගංගා උතුරා ගලා යනවාය.
ඊට නොදෙවැනි නංගිලා තාරුණ්‍යයේ උත්කර්ෂය මොනවට විදහා දක්වමින් සල්මන් ඛාන්ට ෆ්ලයිං කිස් ලොරි ගණන් විසුක්කා කොරනවාය. සල්මන්ගේ පිරිපුන් බාහු යුගලත්, කට කොණින් නගන අපූරු මනමාල හිනාවත් දකිනකොට අම්මපා අපේ අක්කලා නංගිලා ප්‍රීතියේ පරම ලක්ෂයටත් වඩා දශම ගානක් උඩ විසිවෙනවාය.
ටික දොහකට කලින් අපේ ආතල් එක කඩන්න ජයතිලක බණ්ඩාර කියලා කොහෙදෝ යන එකෙක් එලියට බැස්සේය. ඌ නිදහස් කලාකරුවෙක් කියලා කියනවාය. සාමකාමී පාගමනක් ගියා කියනවාය. සාමකාමී උනත් ඒ පා ගමනේ අරමුණ අපේ ආතල් කුඩු කිරීමය. ඉන්තේරුවෙන්ම ඕකා යන්න ඇත්තේ අපේ ඔලු සුද්ද කරන්නය. ඉතින් නෙලන්ඩ තිබුනේ අතින් පයින් නොව හොඳ ඇඹුල් පොල්පිත්තකින් ය .
අලුත් පරපුරේය කියන පඟර නැට්ටෝ ටිකක් ඒ අවුඅස්සේ කළඑලි බැහැලාය. අනුමානයක් නෑ ඕකුන්ට තියෙන්නේ සල්මන් අයියත් ජැකලින් අක්කත් එක්ක ඉරිසියාව ය. අනික අපිට ඕකුන්ගේ මූණු මතකත් නැතිය. උදය ධර්මවර්ධන, ලක්‍ෂමන් විජේසේකර කියන නම් අනේ අපිනං අහලාවත් නැතිය. මොහාන් රාජ් මඩවල කියන්නේ සිංදු කියන එකෙක් වෙන්න ඕනෑය. සමනළී, අමා හැඩය. ඒ උනාට කිසි ගෝ එකක් නැතිය. ජැකලින් අක්කා තරම් පොත්ත සුදකුත් නැතිය.
බලාපවු අර ජගත් මනුවරණයා, මූඩ් කන්නම උපන් එකෙක් ය. ඌ රඟපානකොට ඕඩියන්ස් එක අඬනවාය. කසුන් චාප ජෝඩුව ඊට හපන් ය. මේකලා පාරට බහින්න ඇත්තේම අපේ සල්මන් අයියා ගැන උපන් ඉරිසියාවෙන් පැහි පැහි වෙන්න ඕනෑ ය. ඕකුන්ට ඔය ගැහුවා මදිය. අර නාය ගිය පත කළුගල් ඔලු කුඩු වෙන්න ඉලක්කෙට විදින්න තිබුනාය. දේවදත්තත් කොරපු ඒ ටික අපේ මහත්තුරුන්ට අමතක වෙච්චි එකට මාර කණගාටුය.
කොහොමත් සලමන් අයියත් ජැකලින් අක්කත් අපිව බලන්න අවතැන් කඳවුරුවලට එනවාය. හින්දි පිචෑර් ලයිව් බලන්න තියනවානම් ගංවතුර එකට හතක් ගැලුවත් අපිටනම් වගේ වගක් නැතිය. ගේ කැඩුනත් සල්මන් අයියා එක්ක කරට අතදාගෙන ඉන්න පොටෝවක් අවතැන් කඳවුරේ ඉස්සරහ බිත්තියේ අලෝගන්න තියනවානම් ඊට වඩා මුකුත්ම එපාය.
මේ ඉන්දියන් සාගරයේ අමුතු ඇටය ය. ඒ අමුතු ඇටයේ වෙසෙන නහය උඩින් වතුර හතක් ගියත් ඇඟිලි තුඩු වලින් හිටගෙන උඩ පැන පැන ජෝගි දමන පට්ට අභිමානවත් ජාතිය අපිය. අපි හින්දාම අපේ තාත්තා හරිම ආඩම්බරකාර ය.
~~~~~~~~~
