සම්මාන එපා කියන්නෙ කවුද ඩෝව්?

නෙළුම් යාය බ්ලොග් සම්මාන උළෙල ගැන මුහුනු පොතේ පිරිස දැනුවත් කරන්න හිතාගෙන උත්සව සංවිධායක මඬුල්ලේ එක සහෝදරයෙක් එෆ්.බී. ගෲප් චැට් එකක මේ ගැන කියනවා.

“හැමෝම එන්න.” එයා කිව්වේ නෙළුම් යාය ආරාධනා පත්‍රයක් චැට් පෙට්ටියට දාන ගමන්.

“අපි නං බ්ලොක්, සොරි වැරදුනා බ්ලොග් ගැන දන්නෙ නෑ.”

“මං ලියන කාලෙක එන්නම්”

ඔය වගේ ප්‍රතිචාර ගොඩක් මැද්දේ මමත් ගොනා සේ එතනට පැනලා විස්තර කරන්න ගත්තා බ්ලොග් ගැන. (ඇත්තම කිව්වොත් එතන බ්ලොග් ගැන නොදන්නවා වගේ හැසිරුන සමහරුන්ව අගය කරලා අපේ ප්‍රවීණ බ්ලොග් රචකයො වෙනමම පෝස්ටු පවා ලියල තියෙනවා.)

එතැනදි මම කිව්වා කාලයක් තිස්සේ බ්ලොග් ලියන, ප්‍රවීණ බ්ලොග්කරුවො බොහොමයක් සම්මාන ප්‍රතික්ෂේප කල බව.

“මම නම් දන්නෙ නෑ එහෙම එකක්!” මල හත්තිලව්වට ගහපු කලාබරේ කියන්නැහේ අර සංවිධායක කමිටු සාමාජිකයත් ඒ කතාව අහල පුදුම උනා.

“සම්මාන එපා කියන්න පිස්සුද?”

“අනේ එපා නම් ඒ සම්මානෙ මට දෙන්නකෝ.”

“අච්චර ලස්සන සම්මානයක්! එපා කිව්වේ මොකද දන්නෙ නෑ.”

ඔය වගේ ප්‍රතිචාර ගොඩකින් ඒ චැට් පෙට්ටිය පිරවෙද්දි, මම තීරණය කලා ඉතිරි ටික බ්ලොග් පෝස්ටුවකින්ම කියල දාන්න.

ඔව්. ප්‍රවීණ බ්ලොග්කරුවන් කිහිපදෙනෙක් සම්මාන ප්‍රතික්ෂේප කලා.

විශේෂයෙන්ම කියන්න ඕනෙ, ගිය අවුරුද්දේ වසරේ හොඳම බ්ලොග් අඩවියට හිමි සම්මානය දිනාගත්තු ‘මාතලන්’, ඊගාව සම්මාන උළෙලට තමාව නිර්දේශ නොකර වෙනත් කෙනෙක්ට ඇගයීමට පාත්‍ර වෙන්න අවස්ථාවක් දෙන්නැයි ඉල්ලා හිටියේ සම්මාන උළෙල අවසාන වුන දවස්වලමයි.

මූලික වටයේ සම්මානවලට නිර්දේශිත බ්ලොග් රචකයන්ගෙන් විනිශ්චය  මඬුල්ල විමසනවා තමන්ගේ නම නිර්දේශිත බ්ලොග් අඩවි අතර තිබීම ගැන අමනාපයක් නැතිද කියල. ඒ අවස්ථාවෙදි පෞද්ගලික හේතූන් මත (අනන්‍යතාවය හෙලි කිරීමට අකැමති වීම යනාදී) සහ වෙනත් කෙනෙක්ට අවස්ථාවක් දෙන්නැයි ඉල්ලමින් තමන්ගේ නම් ඉවත් කරගත්ත බ්ලොග් රචකයන් පිරිසකුත් ඉන්නවා.

කල්‍යාණ මිත්‍ර – කලාහිත බ්ලොග් අඩවිය

අජිත් ධර්මකීර්ති – කොළඹ ගමයා බ්ලොග් අඩවිය

මේ දෙපල විනිසුරු මඩුල්ලත් එක්ක කටයුතු කරන නිසා තමන්ගේ බ්ලොග් අඩවි මුලදීම ඉවත් කරගත්තා. ඊට අමතරව තමන්ගේ බ්ලොග් අඩවි ඉවත් කරන්නැයි ඉල්ලා හිටපු බ්ලොග් රචකයන්ගේ ලැයිස්තුවක් තමයි මේ.

තිලකසිත

අටම්පහුර

ඉයන්ගේ අඩවිය

හැලප කඩේ

සඳ වියමන්

දමිත් කේතක

දේශකයා

ඉවාන් පවුලූශා

සොඳුරු සිත

කටුසු හදවත

 

ඔව්. බ්ලොග් අවකාශයේ ඉන්නේ ඒ වගේ සුන්දර මිනිස්සු. මේ අය නිර්දේශිත නාමවලින් තමන්ව ඉවත් කරන්නැයි ඉල්ලා නොසිටියානම් අනිවාර්යයෙන්ම සම්මානයට පාත්‍ර වෙන්නෙ ඉඩ තිබුනා.

ඔබ සමහරවිට අහලා නැතුවත් ඇති. නෙළුම් යාය බ්ලොග් සංසදය මගින් මසකට වරක් තෝරාගන්නා එක් බ්ලොග් අඩවියක් වෙනුවෙන් පොත් වවුචර හෝ මුදල් ත්‍යාගයක් පිරිනමනවා. ඒ සඳහා තේරීපත් වුන සමහරෙක් ඒ මුදල්/ පොත් වවුචර දුෂ්කර පාසැල්වල ඉගෙනගන්නා දරුවන් වෙනුවෙන්, නෙළුම් යායේ සමාජ සත්කාර වෙනුවෙන් ප්‍රදානය කලා.

එදා, සම්මාන උළෙල අතරතුරේ සිදුවුන තවත් සිදුවීමක් තියෙනවා කතා නොකරම බැරි. ඒ ගැන මම මුකුත් නොකියා පින්තූරයක් විතරක් පල කරන්නම්.

මේ එක් අංශයකින් ප්‍රථම ස්ථානය හිමි කරගත් බ්ලොග් රචකයෙක්/ රචිකාවියක්.

සම්මානයක් කියන්නේ ඇගැයීමක්. ඒ ඇගැයුම තමන්ගේ කාලය, ශ්‍රමය සහ ධනය වැයකරගෙන ස්වේච්ඡාවෙන් බ්ලොග්කරණයේ නියැලෙන අපේ බ්ලොග්කරුවන්ට ගොඩක් වටිනවා. නමුත් ඒ බොහොමයක් දෙනා ලියන්නේ භෞතික සම්මාන හෝ වෙනත් පෞද්ගලික ලාභ අරමුණු කරගෙන නොවෙයි.

ඉතින්, මමත් බොහොම ආදරයෙන් නෙළුම් යාය සංවිධායක මඬුල්ලෙන් ඉල්ලා සිටින්නේ ලබන වතාවේ මගේ බ්ලොග් අඩවිය best blogger of the year කැටගරිය වෙනුවෙන් ඉදිරිපත් කරන්න එපා. මේ අවුරුද්දේ අළුතෙන් හිතන, අළුතෙන් ලියන, වෙනස් එවුන්ව මෙතනට ගේන්න මට හැකි උපරිමය මම කරනවා. ලබන අවුරුද්දේ ඒ පරම්පරාවේ උන් සම්මාන ගන්නවා බලන්න මමත් එනවා. ඒ වගේම, නෙළුම් යාය බ්ලොග් සම්මාන උළෙල වෙනුවෙන් මට දෙන්න පුළුවන් උපරිම සහයෝගය ලබා දෙනවා.

සාමාන්‍යයෙන් ලංකාවේ සම්මාන උළෙලක් අවසානයට අපිට අහන්න දකින්න ලැබෙන්නේ “මට හම්බෙන්න තිබ්බ එක අරයට දුන්නා” වගේ තරඟකරුවන්ගේ අඬෝවැඩියාවල්. නමුත් නෙළුම් යාය බ්ලොග් සම්මාන උළෙල ආරම්භයේ සිටම අහන්න ලැබුනේ “අපි පොදුවේ බ්ලොග් අවකාශය නගා සිටුවන්න යමක් කරමු.” කියන අදහසයි. 

අන්න ඒකයි බ්ලොග් කලාවේ අභිමානය.