ගඩොල් බාග වලින් ඇන්ත්‍රැක්ස් මර්ධනය

වන් ෂොට් වන් තිරගත උනා කාලෙකට කලින්.

සමහරුන්ගෙ ලෝකයේ වීරයා, වන් ෂොට්.  උඹලා අපි කිහිපදෙනෙක් එහෙම නොහිතපු එක ඇත්ත. ඒ වුනාට අපේ මතය සමස්ත ස්‍රී ලාංකිකයන්ගෙ මතය නෙමෙයි. එක සමාජ තලයකදී වන්-ෂොට් සුපිරි වීරයෙක්. මිනිස්සු වන්-ෂොට් එනකොට හුරේ දානවා. විසිල් ගහනවා. කරේ තියන් පාරක් පාරක් ගානෙ ඇවිදින්න, පණ දෙන්න සැරසුන අපේ අයියලා ඕනෙ තරම්.

සමහරු කිවුවේ මේක ගොන් ජෝක් එකක් කියල.
සමහරු ඒක නිර්වචනය කලා සිනමා කර්මාන්තයේ කඩා වැටීම කියල.


තවත් සමහරු ඇහැවුවා කවුද වන් ෂොට් කියන්නෙ කියල.


කාලයත් එක්ක අපිට වන් ෂොට් වන් අමතක වෙලා ගියා.



ඊයෙ පෙරේදා සෑහෙන පබ්ලිසිටියක් දීගෙන එලියට දැම්ම වන් ෂොට් පාර්ට් ටූ. හැබැයි මාර්කට් කරන්නෙ වන් ෂොට් ටූ කියල නෙමෙයි, “රතුපස්වල රන්ජා” කියල.



ඔව්. නම වෙනස්. හැබැයි මේක වන් ෂොට් සීරීස් එකේ දෙවෙනි කොටස බව ඉතාම අතළොස්සකට මතක තිවුනා.  අනික නම විතරයි වෙනස්. ප්ලොට් දෙකම එකම අච්චුවේ.



බහුතරයක් දෙනා කැමතියි ෆයිට් බලන්න. මොකද නාගරීකරණය කියන සත්තු වත්ත ඇතුලෙ, සභ්‍යත්වය කියන යකඩ කූඩු වල හිර වෙලා ඉන්නෙ අමුතු ජීවී විශේෂයක් නෙමෙයි. මිලේච්ඡත්වයට සහජ ලැදියාවක් සහිත හෝමෝ සේපියන් සේපියන් මුතුන් මිත්තන්ගෙ ජාන වලින් පැවතෙන මුණුබුරු මිණිබිරියෝ.

අපි ආසයි ලේ සුවඳට. ඒක තමයි ඇත්ත.


වන් ෂොට්ගෙ අතෙන් එකෙක්ගෙ ඔලුවක් පැලෙද්දි අපිට මාර කික්.
සූර්යාගෙන් පයින් පාරක් කන දුෂ්ඨයගෙ ඔළුවෙන් ලේ ගලනව දකිද්දි අපිට මාර ත්‍රිල්.

අපි ගියා කර්ම බලන්න,  හෝල් එකේ හිටියෙ දහදෙනයි.
අපි ගියා වන් ෂොට් බලන්න. විස්වාස කරපල්ලා හවුස් ෆුල්!

වන් ෂොට් ඇයි රන්ජා උනේ? 

පොර රටේ නමගිය චරිතයක්. දේශපාලඥයෙක්. වෙනස් කුලකයකට අයත් එකෙක්. පරණ ෆිල්ම් වල ජීවන් නිතරම චණ්ඩියා වෙන්නෙ. අන්න ඒ වගේ. අනුගාමිකයො නිර්මාණය කරන්න ඕනෙ නෑ. ඉන්න අනුගාමිකයො ස්වාභාවිකවම පිරමීඩ් ක්‍රමයට හිස් ගොඩ වැඩි කරාවි.

සමහරක් පළු අරිනවා වන් ෂොට්ගෙ. අනේ යකෝ! ඌ කරන්නෙත් රස්සාවක්. ඌ රඟපාන්නෙ අධ්‍යක්ෂකගෙ උපදෙස් වලට අනුව.

කෝ හොයාපියව් ඔය කියන අධ්‍යක්ෂකව, භීෂණය වපුරන කාලකණ්ණි හැත්ත!

පිස්සුද උඹලට? අධ්‍යක්ෂක උපදෙස් දෙන්නෙ ස්ක්‍රිප්ට් එකේ හැටියට රඟපාන්න නෙව.

ඇඩෝව් තිර රචකයා! බැහැපිය ඩෝ එළියට! නැත්තම් පුච්චනව උඹව මුළු පවුලම එක්ක කාර් එකක් ඇතුලට දාල!

මෝඩ යක්කු! ගස් නරි!

උඹල වීරයො නම් සටන් කරපල්ලා මේ මිලේච්ඡ චිත්‍රපටිවල නිෂ්පාදකයන්ට විරුද්ධව. චිත්‍රපටියෙ භාෂාව හොයන්න එපා යකෝ. ප්‍රධාන චරිතෙ ඇඳන් ඉන්න ඇඳුමෙ පාට හොයන්නත් එපා.

නිෂ්පාදක උත්තමයගෙ වැරැද්දක් නෑ. ඒ උත්තමය කලේ සල්ලි ටිකක් විසි කරල අපිට ආතල් එකක් දුන්නු එක. ආයුබෝවේවා කියල පිළිගනිල්ල ඒ උත්තමයන්ගෙ හිත් කැඩෙන්න දෙන්නෙ නැතුව.

මිලේච්ඡත්වය ජානගත වෙලා තිවුනට අපි මොළේ දියුණු කරපු හෝමෝ සේපියන් සේපියන්ලා මචන්ලා, එක එකා කුළල් කාගෙන වඳ වෙලා ගිය හෝමෝ සේපියන් නියැන්ඩර්තාල් ලා නෙමෙයි.

ඇන්ත්‍රැක්ස් වලට එරෙහිව සටන් කරන්න ගඩොල් බාගයි පෙට්රල් කෑනුයි අතට ගන්න මෝඩ රිළව්.
කලකිරෙනවා බං.


මට වෙන කියන්න දෙයක් නෑ.

පසුව ලියමි


දුරාවබෝධයෙන් මඩනා ලදුව රන්ජන් රාමනායක නම් නළුවාගේ රෙදි ගැලවීමට යුහුසුළු වූවන් උදෙසා අකැමැත්තෙන් වුවත් පසු ලිවීමක් අමුණමි.

අපි දේශපාලන රංග භූමියේ රඟ දැක්වෙන මෙගා නාටකයක අවශේෂ නළුවන්මය. එක්දහස් නමසිය අසූ තුනේ තිරගත වූ වන් ෂොට් වන් බයිස්කෝප්පයට හුරේ දුන්නවුන්  නිසා අපි වසර තිහක් සාප වින්දෙමු.

නාන සාදුත්, අසාද් සාලිත් වන් ෂොට් ටූ රඟදැක්වූ පමණින් මා අත්වින්ද ඒ ලේ තැවරුනු තැතිගත් ළදරු  විය, ළමා විය සහ නව යොවුන් විය මගේ දරුවන්ට උරුම කර දීමට මා සූදානම් නැත.

මම මගේ ජාතියට ආදරය කරමි. එබැවින්, ගඩොල් බාගයෙන් , පෙට්‍රල් කෑන් එකකින් ඇන්ත්‍රැක්ස් මර්ධනය කල නොහැකි වග යළි යළිත් පවසමි.