ඉරිදා පොහොට්ටු (බස්සිගේ විස්මලන්තයෙන්)

ඊයෙ රෑ නිදාගත්තෙ කීයටද කියලා මට මතක නෑ. දහයට, එකොළහයි තුන්කාලට, නැත්නම් පාන්දර එකයි දශම තුනයි අටට වෙන්න ඇති. හැබැයි කොහොමින් කොහොමහරි ඇහැරෙද්දි මං හිටියෙ සල්මලක් මැද්දෑවෙ. එකපාරටම සමනලයෙක්ගේ අත්තටු කෙලවරක් කම්මුලේ වැදිලා මං ගැස්සිලා ඇහැරුනා.

"අද ඉරිදා!" 

ඌ මගේ කනට මිමිණුවා.

 

මිමිණුමක් උනාට උගේ කටහඬ මහා සද්දයි. මං ඔය ඇහැව්වමයි කෑ ගහන සමනලයෙක්ගෙ සද්දෙ. මහ ගොරහැඩි කටහඬක්. කන ඇදුම් කෑව උනාට මම ඒ සද්දෙ නිසා හොඳටම ඇහැරුනා. ඔව්. කලින් ඇහැරිලා උන්නෙ සියේට දශම ගානයි. කවුරු වුනත් ඇහැරෙනෙ එහෙම තමයි. දශමෙන් දශමෙ. ගණන් බැරි නිසා ගොඩක් උදවියට ඔය අවදිවීමේ සමීකරණෙ තේරුම් ගන්න අමාරුයි.

ඇඟපතේ හිරි කඩලා පුරුදු විදියට මං පෙණහළු පිරෙන්න හුස්මක් ඉහලට ඇද්දා.

හුස්මත් එක්ක සල්මලෙන් ගැලවුන කහපාට පරාග මගෙ ස්වසන පද්ධතියෙ සීරුවට අඩුක් වෙනව මට දැනුන. ඒක මුලින්ම ගෙනාවෙ තෘප්තියක්. හැබැයි අන්තිමට පරාග සුණු නැහැ තුඩේ දැවටෙනකොට කරදරකාර කිතියක් දැනෙන්න ගත්ත.

එන්න එන්නම කිතිය වැඩි වුනා. නහය මුදුනෙ කූඹි පේළියක් යනව වාගෙ. බලනකොට පරාග සුණු පේළියක් හැදිලා නහය වටේ කාවාඩි නටනවා. ඒ ගමන මං ලොකුම ලොකු කිවිසුමක් පිටකලා. එකක් නෙමෙයි කිවිසුම් පේළියක්ම.

ඉන් පස්සෙ මට හොඳ සනීපයක් දැනුන.

 

කිවිසිල්ලත් එක්ක පිටට විසිවුන පරාග මගෙ වටේට ඉහිරිලා තිබුන. ඒවා බලන් ඉඳිද්දි සල් මල් පෙතිවල වැටිලා තිබුන සමනල් බිත්තර එක්ක සංසේචනය වුනා. අන්තිමේ හැම පැත්තෙන්ම අමුතු හැඩේ පැළෑටි මතුවෙන්න පටන් ගත්තා.

 

ඒ හැම පැළෑටියකම ඉරිදාවල් තුනක් ගනනේ පිපුනා. හැබැයි සම්පූර්ණ ඉරිදාවල් නෙමෙයි. පැය අටේ නමයේ ඉරිදා පොහොට්ටු.

 

"අද ඉරිදා! අද ඉරිදා!! අද ඉරිදා!!"
 

ඉරිදා පොහොට්ටු ලතාවකට ගායනා කරන්න පටන් ගත්තා. හරියටම පුංචි කාලෙ ඇහිච්ච නැළැවිලි ගීතයක් වගේ.

 

ඉතින් මට ආයෙමත් ලොකු නිදිමතක් දැනුනා.

 

හවස් වෙලා ඉරිදා පැලවලට වතුර ටිකක් ඉහින්න ඕන. පැය හතළිස් අටක ඉරිදාවක් වවා ගන්න පුලුවන් නම් සතිඅන්තේ පොළේ තියල හොඳ ගානකට විකුණ ගත්තැකි. ඉරිදා පැළ ඉරිදා පොළේ විකුණන එක තහනම්ද දන්නෙ නෑ. හොයල බලන්න ඕනෙ!

 

ඒත්, 

අද සඳුදාය කියන්නෙ!

එතකොට මම මේ ගෙවන්නෙ පැය හතළිස් අටේ ඉරිදාවක්ද?

~ මොළේ cRaCk උන පිස්සු බස්සි ~