නරි චූ vs සිංහ ලේ

සිංහයා කියන්නේ ශක්තියේ සහ ප්‍රෞඩත්වයේ සංකේතයක් ය. සිරිලාංකීය ජාතික කොඩියේ ඉන්න සිංහයා එක කකුලකින් කඩුවක් උස්සාගෙන නිසා හිටගෙන ඉන්නේ කකුල් තුනකින්ය. ඔය කියන සිංහයා ඉන්නේ සිංහල ජාතිය වෙනුවෙන් වූ රතුපාට කොටුව ඇතුලේය. අපි ජාතික කොඩිය පවා කොටු ගසා වෙන් කරගත් පට්ට අභිමානවත් රටක් නිසා 'එක මවකගෙ දරු කැල බැවිනා' කියන්නෙත් අර කොටුවේ පරිමිතිය දිහා බලාගෙන ය. කොටු එහා මෙහා වීම පට්ට කිරිමෙල් කේස් එකක් ය. අන්න එතකොට ජාතික ගීයක් තියෙනවාද කියලත් අමතක වෙලා යනවාය.

ඔය සිංහයා ගැන ජෛවීය විද්‍යාත්මකව බලන්න ගියොත් අබ සරණ පතන්න වෙනවා ය. මොකද සිංහයා කියන්නේ පට්ට කම්මැලි සතෙක් ය. ඌ දවසට පැය විස්සක්ම කරන්නේ කොස්ගෙඩියක් වගේ දපා නිදියන එකය. පැය දෙකක් පමණ කෑම හොයා ඇවිදලා, තව පැයක් පමණ කනවා ය. ආයෙත් පැය විස්සක් නිදියනවාය.

සිංහයාගේ ආහාර අවශ්‍යතාවෙන් 50%ක්ම සපිරෙන්නේ මලකුණු, ඒ කියන්නේ කලින් මක්කා හෝ අබග්ගයක් වී මැරී වැටී උන්නු සතුන්ගෙන්  ය. Scavenging කියන්නේ මේකටය. හැබැයි ඒ මලකුණු සුපර් මාර්කට්වල ෆ්‍රීසර්වල මාස ගණන් බහා තියා සුපර් මිලගණන්වලට අලෙවි කරන එව්වා නෙමේ ය.

සිංහ පවුලට කෑම සෙවීමේ වැඩි බරක් අදින්නේ සිංහ ධේනුවෝ හෙවත් 'සිංහ-ගෑණු'ය. උන් ප්‍රමාණයෙන් කුඩාය. වේගවත් හා නම්‍යශීලී ය. එබැවින්ම දක්ෂ දඩයම්කරුවෝය. ඉතින් උන් පවුලට කෑම හොයන්න මැද පෙරදිග ගිහින් පෙට්ටි වලින් ගෙදර එනවාය. සොරි සොරි! උන් කැලේ පීරා දඩයමේ යනවාය. සිංහයා බජාර් එකේ ලොකු අයියා වගේ ගර්ජනා කරගෙන ඒරියා එක රන් කරගෙන පාඩුවේ ඉන්නවාය.

සිංහයාගේ අන්තේවාසිකකම් කරන්නේ නරියාය. නරියා ටික කාලයක් යනකොට ඌටත් සිංහ ලේ කලවං වෙලා තියනවායැයි හිතනවාය. ඒ හිතිවිල්ලෙන් ඔටෝචූන් හෙවත් ස්වයංවින්දනයක් ගන්න හිතාගෙන 'අඩෝ මමත් සිංහ ලේ' කිය කියා කැලෑවේ හක්කලං කරනවාය.

එතකොට දමිත් කේතකලා වගේ බුවාලා 'අනේ තොපිලෑ සිංහ ලේ' වගේ කවි පන්ති ලියලා නරියාගේ ආතල් එක අම්බ්‍රෙල්ලා පවුඩර් කර දානවාය. ඉතිං නරියාට පුෂ්පය විකසිත වෙනවාය. වෙන කරන්නම දෙයක් නැති තැන තාප්ප, ගේට්ටු, ලයිට් කණු ගානේ ඇවිද ඇවිද කකුලක් උස්සා 'සිංහ ලේ' කියලා චූ කරනවාය. ගඳට පලාතේ වසන්නට බැරිය.

දැන් ඉතින් සිංහයා කලයුත්තේ මේ නරියාගේ බොටුව හපා කහලගොඩට විසි කර දැමීමය. නිකං අහක යන අලි, කොටි, වලස්සු කුප්පවාගෙන වලියට බහින එක අමුම අමු ගොං කමක් වෙන්නේ නරියෙක්ගේ ස්වයංවින්දනයක් නිසා සිංහයා චාටර් කෑම එලොවටත් නැති මෙලොවටත් නැති වැඩක් නිසාය. මේ නරියාගේ ඇජෙන්ඩාවලට අහුවී සිංහයා ලොම් ඉරාගත් පළවෙනි වතාව නොවේය. රෑ වැටුන වලේ දවල් වැටෙන්න තරමට සිංහයා කුජීත වුනොත්, ඌට ආපහු ප්‍රෞඩත්වය ගැන රෙද්දක් ඇඳන් කතා කරන්නත් බැරිවෙනවාය.