නම්

 

අපි හැමෝටම තියෙනවා නමක්. බොහෝවිට නම් දෙකක්, නම සහ වාසගම. අද වෙනකොට ගොඩාක් අයට වාසගමට අමතරව නම් දෙකක් තියනවා, කැමති නමක් භාවිතා කරන්න. තවත් සමහරු දරුවන්ට ආදරේ වැඩිකමට නම් තුනක්, හතරක් නෙමේ හයක් විතර දාන දෙමවුපියොත් ඉන්නවා. කැම්පස් එකේ බස්සගෙ යාලු කුරුල්ලෙකුත් ඉන්නවා එහෙම නම් ගොඩාක් තියන. එයාගෙ නම ලියන්නනම් පේලි තුනක්වත් යනවා.

බස්සි අද කියන්න යන්නෙ ඒ නම් ගැන නෙමෙයි. ආදරේට කියන තවත් නම් වර්ගයක් ගැන. ඒවට අපි කියන්නෙ නික් නේම්ස් නැත්තම් කාඩ් කියලා.

බස්සිට බබා කාලෙ තාත්තා ආදරේට කිවුවෙ "දූප්පුරා" කියලා. ඉතින් බස්සි තාත්තාට කියන්නෙ ඒකට ගැලපෙන්ට "තාත්තුරා" කියලයි. 

ඔය තාත්තුරා කියන එක වෙනස් කර ගන්න බස්සිට පුලුවන් වුනේ කැම්පස් යන කාලෙදියි. ඇයි ඔය නමින් අපේ තාත්තාව හඳුන්වපු ගමන් සේරම උන් බඩ අල්ලන් හිනා වෙනවා නෙව.

කොහොමින් කොහොම හරි ගෙදෙට්ට නංගි බබෙක් ගෙනාවට පස්සෙ බස්සිට තිවුන "දූප්පුරා" කියන නම "අක්කිරියා" කියල වෙනස් වුනා. ඒ නම දාන්ට නම් පුරෝගාමී වුනේ අපේ අම්මා. ඒකට හරියන්ට නගාට කියනව "චූටික්කා" කියල.


"අක්කිරි" කියන නම කොයි තරම් දුරට රෙජිස්ටර් උනාද කිවුවොත් අපේ අම්මයි තාත්තයි අදටත්, කවුරු එක්ක කතා කලත් මාව හඳුන්වන්නෙ "අක්කිරියා" කියලයි. "කිරියා" කියද්දි දන්නෙ නැති උන් හිතනවා ඇති ගෙදර හුරතලේට ඇති කරන පූසා කියල.


ඔය නමෙන් ඇරෙන්න මගේ සැබෑ නමින් කැඳවීමක් ලැබුනොත් ඉතින් අනිවාර්යෙන් මොකාක් හරි බාල්දියක් තමයි. අම්මා ඉස්සර "යශෝධා සම්මානී.... මෙහාට එනවා..." කියාපු ගමන් කකුල් කෙටි දෙක මැන්ඩලින් ගහන්ට ගන්නවා අපූරුවට.

ඔතනින් පස්සෙ තමයි ඉක්කෝලෙ කාලෙ නම් පටබැඳීම පටන් ගන්නෙ.

බස්සිට මුලින්ම නමක් වැටුනෙ කොන්වන්ට් එකේ ප්‍රයිමරි කෑල්ලෙදි. ඒ කාලෙ බස්සි ගොඩක් මහතයි. පෙරලි පෙරලි තමයි යන්නෙ. ඒ ගමනට ගැලපෙන විදියට තුනේ පංතියෙ යාලුවො තියාපු නම තමයි "ඩෝලෙ".

හයේ, හතේ, අටේ, නමයේ පංතිවලදි කියාපු නම් නං ඇත්තටම මටවත් මතක නෑ.

ආපහු නම්බු නාම රාශියක්ම ලැබුනෙ දහයෙ පංතියෙ යාලුවො සෙට් එකට වැටුනාම. ඒ කාලෙ බස්සිගෙ මහත නම් අඩුවෙලා හොඳටම. ඒ වුනත් යාලුවො හැමෝම බස්සිට වඩා උස නිසා අහන්න ලැබුන මුල්ම නම තමයි "කොටර්". ඕක එකොලහට යද්දි මොඩිෆයි උනා "කොට හාමිනේ" කියලා.

ඒ වගේම "පුටු කකුලා", "ඩේවිඩ් පීරිස්", "පීටර්" වාගෙ නමුත් කාලෙන් කාලෙට ආවා. ගියා.

 

කට්ටියට රෙස්ලින් පිස්සුව තිවුන කාලෙ හැමෝටම රෙස්ලර්ලාගෙ නම් දාන එක ට්‍රෙන්ඩ් එකක් වුනා. ඒ කාලෙ බස්සිට වැටුන නම තමයි "රේ මිස්ටීරියෝ"! ඒකෙත් හැටි. ඌ තමයි ඒ කාලෙ හිටපු රෙස්ලර්ලාගෙන් කොටම එකා.

ඒ වාගෙම කොල්ලෙක් කතාකලාම ඇඹරෙන්න අසහාය හැකියාවක් තිවුන යාලුවන් අතරෙන් දෙවැනි ස්ථානය හිමි කරගත් හින්දා බස්සිට "රඟ සොබා අංක දෙක" කියන ගෞරව නාමයත් ලැබුනා.

ඒ ලෙවල් කාලෙ කස්ටියට පාඩම් වැඩ ගැන එහෙම පොඩි පොඩි උපදෙස් දෙන්න පුලුවන් තත්වෙකට ආවට පස්සෙ බස්සි නිකංම "බොස්" උනා.

 

ඊළඟට පට්ටම නම වැටෙන්නෙ ඒ ලෙවල් ඉවර වෙලා ඩ්‍රයිවින් ඉගෙන ගන්ට ලර්නර්ස් යන කාලෙ. (ෆේල් උනානම් අඩු ගානෙ ඩයි නෝනා කෙනෙක් වෙන්න හිතාන. ;) ) ඒ තමයි "නයිට් රයිඩර්" 

බලමු කවුද මේ නමට හේතුව නිවැරදිව අනුමාන කරන්නෙ කියලා. නිවාඩු දවස නිසා නිවැරදි පිළිතුර මුලින්ම කොමෙන්ට් කරන කෙනාට බස්සි දෙනවා පොඩි තෑග්ගක්.

කැම්පස් කාලෙ බස්සිට ඉතින් නම් වැටිම අනිවාර්යයි නෙව ඉක්කෝලෙ තිවුන නම් කන්දරාවෙ හැටියට. ගිය ගමන් බස්සිගේ වැඩ හොඳහැටි තේරුම් ගත්තු දෙක වසරෙ අයියලා දාපු නම තමයි "අන්ද මන්ද". ඔය නම දිග වැඩි නිසා කස්ටියම කතා කලේ "ඒ.එම්." කියලයි. පස්සෙ කාලෙකදි බස්සිගෙ බැචාල බැචීල එකතු වෙලා මේ චාටර් නම "ඒම්" (Aim - ඉලක්කය / අරමුණ) විදියට එඩිට් කලා.

බස්සා නම් තැබීමේ කරළියට එන්නෙ ඊට පස්සෙ. බස්සාත් නම් තැබීමේ එක්ස්පර්ට් කෙනෙක් ඔහොම හිටියාට. "මැටි හාවි", "චූටි නිපී", "ටුට්ටු", "බායියා" වාගෙ නම් ලිස්ට් එකක්ම තියෙනවා බස්සා දමාපු. මේ දවස්වලනම් වැඩියෙන්ම භාවිතාවෙන නම "තඩියා". මොකද ජොබ් කරන්න ගත්තාට පස්සෙ බස්සි ටික ටික මහත් වෙන්න අරන්.

හොඳා අර මුලින් අහපු ප්‍රස්නෙටත් උත්තරේ අනුමාන කරලාම යමුකො. බස්සිගේ පවුලේ සමීප මිතුරන්ට සහ බස්සාට තරඟයට ඇතුල් වීම තහනම් හොඳේ.